سنگ يكي از ابتدايي ترين مصالح ساختماني است كه انسان براي ساختن ابزار و پناهگاهها و رفع نياز خود استفاده كرده است . دوره هاي كهن سنگي و پارينه سنگي نشان دهنده دوره هايي است كه در آن كاربرد سنگ بر فلز و ديگر مصالح مقدم مي باشد . آثار خانه هاي از سنگ چيده شده در شمال ايران متعلق به 7000 سال پيش موجود است . در ساختمانهاي سنگي از سنگ لاشه همراه با ملاتهاي گچ و آهك استفاده شده است چنانچه بايد اذعان كرد كه اگرچه سنگ به علت سنگيني و مشكلات حمل و نقل و استخراج تا حدي جاي خود را به مصالحي نظير آجر داده است اما همچنان اهميت خود را در ساختمانهاي سنگين و سخت نظير پلها ، تونلها بهمن گيرها، ديوارهاي حائل و سنگ چين ها و كرسي چين ها و غير حفظ كرده است.

1  منشأ شكل گيري سنگ ها و خرده سنگ ها 

دوفرآيند كوه زايي و كوه سايي در زمين موجب پديد آمدن محصولات سنگي مي شود . شناخت اين دو پديده ما را در شناسايي بهتر انواع سنگ ها كمك مي نمايد .

1. 1 عوامل هوازدگي يا كوه سايي 

در زمين شناسي ، هر يك از چند روندي را كه باعث خردشدن و تغيير شكل مواد سخت سطح زمين و موادي كه با جو درتماسند ، مي شود ، هوازدگي مي نامند . به دليل همين پديده هوازدگي است كه كوهستان ها خصوصيات فيزيكي و شيميايي خود را از دست مي دهند . عوامل فرسايش و هوازدگي به دوگروه شيميايي و فيزيكي تقسيم مي شود :

هوازدگي شيميايي ، بر اثر هيدراتاسيون ، انحلال، هيدروليز ، اكسيداسيون و يا عكس العمل آب هاي اسيدي با املاح تشكيل دهنده سنگ پديد مي آيد .